الزامات عمومی:
الزامات کابل کشی افقی Horizontal Cabling: ساختار کابل کشی افقی، به آن بخش از سیستم کابل کشی اطلاق می شود که از پریزها و خروجی های ایستگاه های کاری Work Area آغاز شده و پس از طی مسیر عبور کابل از طریق دیوار، سقف و کف ساختمان به سمت پچ پنل در اتاق TR (اتاق مخابراتی) رسیده و گسترده می شود. همچنین در این بین پچ کوردهای بکار رفته در ایستگاه کاری و اتاق TR را نیز نباید فراموش نمود.
در هنگام تدارک و تامین الزمات ساختار کابل کشی افقی، طراح سیستم باید به تعبیه سیستم های تلفنی voice، تصویر video، سیستم های ایمنی و اطفاء حریق و خدمات اورژانس پزشکی EMS و HVAC دقت نظر داشته باشد.
شایان ذکر است، برای دستیابی به یک طراحی ایده آل در سیستم های کابل کشی افقی، می بایست میزان جابجایی های احتمالی را به حداقل رساند، همچنین تمامی تمهیدات لازم برای نگهداری ئ تعمیر سیستم باید از ابتدا در نظر گرفته شود.
توپولوژی Topology:
بهترین توپولوژی برای کابل کشی افقی، توپولوژی ستاره ای star می باشد. در این روش از هر ایستگاه کاری یک خروجی، گرفته شده و در نهایت تمامی این خروجی ها توسط کابل ها به محل اتصالات Cross Connect در اتاق TR می رسند، ضمناً برای هر طبقه از ساختمان می باید رک جداگانه ای مطابق با استاندارد TIA569 در نظر گرفته شود.
به منظور تسهیل هر گونه تغییرات و تحول آتی در شبکه ترجیحاً می بایست تمامی دستگاه هایی که به نحوی در امر تطبیق مقاومت و بالانس نمودن ان دخیل هستند در اتاق TR نصب و جایگذاری شوند.
باید توجه داشت برای انتقال، تقویت و تثبیت سیگنال ها در مسیر عبور کابل های افقی تا خروجی اتاق TR تنها ایجاد یک نقطه اتصال مجاز شمرده شده و از ایجاد هر گونه اتصال اضافه و سرهمبندی و انشعاب گیری می بایست اجتناب کرد.
طول کابل Cable Length:
حداکثر طول کابل در ساختار افقی نباید از 90 متر بیشتر باشد، همچنین طول پچ کوردها در اتاق TR و ایستگاه های کاری نمی بایست از 5 متر تجاوز نماید. بنابراین با احتساب 5 متر طول پچکوردها در اتاق TR برای اتصال به پچ پنل و 90 متر طول مسیر ساختار کابل کشی افقی و 5 متر طول پچ کوردها و کابل های ارتباطی ایستگاه کاری در نهایت می توانیم طول 100 متر را به عنوان حداکثر طول مجاز در ساختار کابل کشی افقی در نظر بگیریم.
کابل های متعارف:
1- کابل چهار زوج UTP و یا SFTP با مقاومت 100 اهم
2- دو مدل از انواع کابل های فیبرنوری مولتی مود MultiMode 50/125 و یا 62.5/125
علاوه بر کابل های فوق، کابل STP-A با مقاومت 150 اهم نیز جزو کابل های به رسمیت شناخته شده و متعارف در ساختار کابل کشی افقی می باشد. اما با این وجود استفاده از آن در سیستم های جدید کابل کشی نوصیه نمی شود.
تمامی جامپرها، پچ کوردها، کابل های مربوطه به تجهیزات می بایست مشخصه های تعیین شده در استاندارهای TIA568B را دارا باشند. چنانچه در ساختار کابل کشی از کابل های ترکیبی Hybrid و یا Bundled استفاده شود، هر یک از این کابل ها قطعاً می بایست الزمات و استانداردهای نوع خود را دارا باشند. موارد تعیین شده بالا در استاندارد TIA568B نیز ذکر گردیده است.
پریزهای مخابراتی Telecommunicaton Outlets:
هر ایستگاه ناحیه کاری می بایست حداقل دارای دو پریز مخابراتی باشد، که ترجیحاً بهتر است یکی از پریزها را به انتقال داده Data و دیگری را به تلفن Voice اختصاص داد.
برای پریز تلفن می بایست حداقل از کابل چهار زوج Cat3، صد اهم یا بالاتر استفاده نمود، البته استفاده از Category5e نیز توصیه می شود. برای پریز (خروجی) مربوط به دیتا Data باید حداقل از کابل چهار زوج Cat5eUTP، صد اهم و یا فیبرهای نوری مولتی مود 50/125 یا 62.5/125 میکرون استفاده کرد. شایان ذکر است، رعایت تمامی الزامات استاندارهای TIA568B در سربندی و اتصالات ضروری می باشد.
کلیات General:
ساختار Backbone ستون فقرات، به آن بخش از سیستم کابل کشی ساختمان که اتصالات داخلی فی مابین اتاق های مخابراتی TR، اتاق های تجهیزات و مدخل ها و مبادی ورودی را فراهم می آورد، اطلاق می شود.
به عبارت کلی می توان گفت، تمامی رسانه های مخابراتی نظیر انواع کابل های مسی و فیبرهای نوری، ترمینیشن ها، پچ کوردها، جامپرها، ابزارهای واسط و کلیه اتصالات سیستم، از اجزای اصلی ساختار BackBone ستون فقرات به شمار می روند.
توپولوژی Toplogogy بکبون: بهترین طرح برای پیاده سازی ساختار BackBone، استفاده از آرایش Star ستاره ای به صورت سلسله مراتبی بوده، به این ترتیب که هر تقاطع اتصال افقی در هر طبقه مستقیماً و یا توسط یک اتصال واسط به تقاطع اتصال اصلی ساختمان پیوند می خورد.
به طور خلاصه تقاطع اتصال اصلی، اتصالات بین طبقات مختلف یک ساختمان را به هم پیوند می دهد. باید به این نکته توجه داشت که در طراحی ساختار Backbone هیچگاه نباید تعداد سطوح آرایش سلسه مراتبی بیشتر از دو Level باشد. همچنین وجود تنها یک تقاطع اصلی مابین تقاطع اتصال افقی و اصلی مجاز شمرده شده است. این امر بدان معناست، که در مسیر بین دو تقاطع اتصال افقی، سیگنال های ارسال تنها از 3 مدخل ورودی مربوط به اتصال (و یا حتی کمتر از 3 مدخل) عبور می نمایند.
کابل های متعارف در ساختار BackBone:
1- زوج کابل به هم تابیده با مقاومت 100 اهم.
2- فیبرهای نوری از نوع مالتی مود 62.5/125 و یا 50/125
3- فیبرهای سینگل مود
- نمونه های ذکر شده در بالا می توانند به حالت ترکیبی در ساختار شبکه مورد استفاده قرار گیرند. تمامی پج کوردها، جامپرها، سخت افزارها و ابزارهای اتصالاتی می بایست مطابق با استاندارد TIA568Bو B3 باشند.
فواصل مجاز برای کابل کشی در ساختار Backbone:
فواصل ذکر شده در جدول شامل فاصله های مجاز برای کابل ها، پچ کوردها، جامپرکوردها و کابل های مربوط به تجهیزات می باشد.
طول پچ کوردها:
- طول جامپرها و پچ کوردهای تقاطع اصلی Main Cross Connect نباید از 20 متر تجاوز کند.
- طول جامپرها و پچ کوردهای تقاطع اتصال میانی Intermediate Cross Connect نباید از 20 متر تجاوز نماید.
- همچنبن طول جامپرها و پچ کوردهای مربوط به تحهیزات نباید از حداکثر 30 متر بیشتر شود.
ایستگاه کاری (ناحیه کاری) Work Area:
اجزای یک ایستگاه یا ناحیه کاری، شامل تمامی تجهیزاتی که در مسیر پریز (کانکتور) خروجی تا دستگاه های مخابراتی در اتاق TR قرار گرفته اند، می باشد.
به طور مثال: تلفن، مودم شبکه، رایانه و دستگاه های فکس و ...نیز از اجزای ناحیه کار به شمار می روند.
پریز اتصال مخابراتی زوج کابل متوازن (100 اهم):
هر کابل چهار زوج توسط یک جک ماژولار 8 حالته (دارای 8 نقطه اتصال) ترمینیشن شده که تمامی این پریز کانکتورها چه از نوع UTP و یا SFTP می بایست مطابق با استاندارهای IEC60603-7 و TAI568B-B2 باشند. همچنین شماره گذاری نودها و الزامات نصب و استقرار آن ها تماماً هماهنگ با مقررات TIA570-A تعریف و اجرایی می شود.
دو روش متعارف برای ترمینیشن اتصالات و سوکت زدن وجود دارد، که طبق استانداردهای T568B و T568A تعریف شده اند.
ترکیب رنگ ها در کلاس A شامل:
(سفید/سبز-سبز)(سفید/نارنجی-سفید/قهوه ای)((قهوه ای-نارنجی)(آبی-سفید/آبی)
ترکیب رنگ ها در کلاس B شامل:
(سفید-نارنجی-نارنجی)(سفید/سبز-آبی)(سفید/آبی-سبز)(سفید/قهوه ای-قهوه ای)
اتصالات مخابراتی فیبرنوری Optical Fiber Telecommunication:
به منظور سربندی و ترمینیشن نمودن کابل های فیبرنوری در ساختار کابل کشی افقی از کانکتور داپلکس Duplex با رعایت تمامی استانداردهای تعیین شدهTIA568A-A استفاده می شود. همچنین پیروی از معیار 568SC که در TIA568A-A قید شده است، نیز توصیه می شود. به همین ترتیب امکان استفاده از کانکتورهایی با قالب و فرم کوچک تر نیز برای این منظور وجود دارد.
پچ کوردهای ایستگاه کاری Work Area Cords:
می دانیم که حداکثر طول مجاز برای پچ کوردها و پچ کابل های ایستگاه کاری طول 5 متر است. متداول است که در در سر پچ کورد از کانکتورهای مشابه برای برقراری اتصالات استفاده شود. در صورت لزوم بکارگیری دستگاه ها و ابزارهای فرعی نظیر آداپتورها Adaptors ترجیحاً بهتر است که اتصالات این دستگاه ها از طریق پچ کوردها صورت پذیرد و از قرارگیری مستقیم آن ها در ساختار کابل کشی افقی اجتناب شود.
ساختار کابل کشی روکار (روباز) Open Office Cabling:
امروزه با اماکن و سازمان هایی مواجه می شویم که به طور منظم و در فواصل زمانی کوتاه نیاز به پیکربندی و تغییر وضعیت مجدد پیدا کرده و به هیم علت، مستلزم بهره گیری از سیستمی انعطاف پذیر به منظور تسهیل نمودن این دگرگونی ها می باشند. ساختار کابل کشی روکار سیستمی است که طراحی این اماکن را مدنظر قرار داده و نیازها و الزامات آن ها را مرتفع می نماید.
خروجی پریز مخابراتی چند کاربره Multi User Telecommunication Outlet MUTOA:
برای جلوگیری از ایجاد اختلال در ساختارهای کابل کشی افقی به هنگام آرایش و ترکیب بندی مجدد سیستم معمولاً از MUTOA پریز مخابراتی چند کاربره استفاده می شود. به طور کلی پریزهای MUTOA در دفاتر کار و ساختمان هایی کاربرد دارند که به طور مداوم در حال تغییر و تحول طرح ساختاری خود می باشند.
تهیه و ترجمه در واحد تحقیق و توسعه شرکت آلما شبکه پرداز.
استفاده از مطالب فوق فقط با ذکر منبع مجاز می باشد.