برخلاف باور عامه مردم، مراکز داده ها را با توجه به اندازه فیزیکی و یا سبکشان رده بندی نمی کنند، آنچه که عیان است این است که سازمان های کوچک نیز باید با در اختیار داشتن تعدادی از سرورها و استوریج ها عملیات موفقیت آمیزی داشته باشند ، در مقابل سازمان های بزرگ که روزانه با حجم پردازشی بسیار زیادی روبرو هستند مانند آمازون ، گوگل و فیس بوک نیاز (دیتا سنتر مستقل) حیاتی به داشتن دیتا سنتر مناسب با زیرساخت بهینه خواهند داشت. در موارد دیگر دیتاسنترها می توانند به شکل سیار مانند کانتینر راه اندازی شوند که به عنوان Data Center in a Box نیز تلقی می شوند و قابلیت این را دارند که بر حسب نیاز از مکانی به مکان دیگر منتقل شوند با این حال، رده بندی دیتا سنتر را می توان با سطوح مختلف از قابلیت اطمینان و یا انعطاف پذیری تعریف کرد.

در سال 2005، مؤسسه ملی استاندارد آمریکا (ANSI) و انجمن صنعت ارتباطات(TIA) ، استاندارد ANSI/TIA-942 را منتشر کردند (مهمترین و جامعترین استاندارد دیتاسنتر)، این استاندارد که با عنوان "استاندارد زیرساخت های مخابراتی برای مراکز داده" منتشر شد چهار رده از دستورالعمل های اصلی و کلی طراحی و پیاده سازی مرکز داده را تعریف کرد. دیتا سنترهای موجود در رده های بالاتر از انعطاف پذیری، امنیت و قابلیت اطمینان بیشتری نسبت به رده های قبلی برخوردارند . به عنوان مثال دیتا سنتر رده 4 زیرساخت بیشتر و امنیت بیشتری به نسبت دیتاسنتر رده 1 ارائه می دهد. یعنی از 4 به 1 دسته بندی می شوند.